Waterloo Bridge

Waterloo Bridge – most znajdujący się pomiędzy mostami Blackfriars Bridge a Hungerford Bridge nad rzeką Tamizą w Londynie. Most ten jest mostem drogowo-pieszym. Jego nazwa upamiętnia zwycięstwo w bitwie pod Waterloo w 1815 roku. Po lewej stronie znajduje się Big Ben oraz Parlament Wielkiej Brytanii, a daleko po prawej stronie tętniące życiem City i w oddali - szklane bryły wieżowców Canary Wharf. W północnym krańcu, nieco na zachód, wznosi się egipski obelisk z czerwonego granitu zwany Igłą Kleopatry. Stał on w Heliopolis od około 1500 roku p.n.e., do Anglii przywieziono go w 1878 roku. W południowej zaś części, w pobliżu Royal Festival Hall, znajduje się pomnik Fryderyka Chopina, wykonany według projektu polskiego rzeźbiarza Bronisława Kubicy. Autorem pierwszego mostu był szkocki inżynier John Rennie, zaś most został otwarty w 1817 roku. W dwudziestoleciu międzywojennym most ten w wyniku coraz większego zużycia całkowicie zburzono, a rada hrabstwa Londyn postanowiła wybudować na jego miejscu nowy most. Projektantem i budowniczym nowego mostu został Giles Gilbert Scott. Nowy most częściowo oddano do użytku w 1942 roku, a całkowicie ukończony w 1945 roku. Most ten był zarazem jedynym w całym Londynie, który został uszkodzony w wyniku bombardowań podczas drugiej wojny światowej.