Iona Abbey

Iona Abbey is een abdij, gelegen op Iona ten westen van het Schotse eiland Mull, die is gesticht in de zesde eeuw door Sint-Columba. Hiervandaan werd het christendom verspreid over Schotland. Zestig koningen, voornamelijk Schotse, vonden er hun laatste rustplaats. In 1203 werd er een benedictijnse abdij gesticht die floreerde tot de reformatie in 1560. Pas in de negentiende eeuw werden de abdijgebouwen hersteld.GeschiedenisOntstaanIn 563 kwam Sint-Columba met twaalf volgelingen uit Ierland naar Iona en stichtte er een abdij. Het eiland lag weliswaar afgelegen, maar Dunadd Fort, het centrum van het Keltische Dalriada lag er niet al te ver vandaan.Voor de komst van Sint-Columba werden er al Pictische koningen begraven op Iona. Het vroegste christelijk heiligdom op Iona is gesticht door de Ierse missionaris Sint Oran die op Iona stierf aan de pest in 549. Het is mogelijk dat Sint-Columba voor Iona koos omdat het zowel door de Picten als door de Schotten al als een heilige plaats werd gezien.Sint-Columba en zijn volgelingen bouwden hun eerste kerk ten noorden van de huidige abdij. Op Tòrr an Aba, de rotsige bult ten westen van de abdij, bevinden zich de enige overgebleven resten van hun nederzetting. In 1957 groef archeoloog Charles Thomas houten resten op van een hut. De koolstof-14-datering tussen 540 en 650 laat toe te veronderstellen dat het de schrijfcel van Sint-Columba zelf was. Van de eerste elf abten waren er negen bloedverwanten van Sint-Columba. De negende abt, Adomnán, was hagiograaf van Sint-Columba.